Το σύμβολο τις πίστης.
Στην Ελλάδα ως γνωστών ότι δηλώσεις είσαι. Πόλυ είναι αυτή που δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Δυστυχώς μόνο ένας μπορεί να κρίνοι ποιος είναι και ποιος δεν είναι. ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ.
Παραθέτουμε λιπών το σύμβολο τις πίστης που πρέπει να έχουν ΌΛΟΙ οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι μαζί με την εξήγηση(της Ελληνικής εκκλησίας).
Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.
Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή,
τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων.
Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα,
ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο.
Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών,
και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου, και Μαρίας της Παρθένου, και ενανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα, και ταφέντα.
Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς.
Και ανελθόνται εις τους ουρανούς, και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός.
Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος.
Και εις το Πνεύμα το Αγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν,
το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον,
το λαλήσαν διά των Προφητών.
Εις Μίαν, Αγία, Καθολικήν, και Αποστολικήν Εκκλησίαν.
Ομολογώ έν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.
Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών, και ζωήν του μέλλοντος αιώνος.
Πρόκειται για το Σύμβολο της Πίστεως, ή αλλιώς "Πιστεύω", που έχει επικρατήσει και το λέμε κυρίως στο μυστήριο του Βαπτίσματος αλλά και στις άλλες ακολουθίες. Αποτελείται από 12 άρθρα (στίχους). Τα 7 πρώτα έγιναν στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. Τα υπόλοιπα 5 προστέθηκαν στη Β΄ Οικουμενική Σύνοδο το 381 μ.Χ. Η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος που έγινε στην Έφεσο το 431 μ.Χ. επιβεβαίωσε την μορφή που είχε το "Σύμβολο της Πίστεως" το 381 μ.Χ. και διευκρίνισε ότι δεν θα γίνονταν άλλες αλλαγές και προσθήκες, και δεν θα υιοθετούνταν άλλα Σύμβολα.
Στα 9 πρώτα άρθρα του Συμβόλου αυτού κυριαρχεί το ρήμα "πιστεύω", στο 10ο το ρήμα "ομολογώ" και στα άρθρα 11 και 12 το ρήμα "Προσδοκώ".
Το 1ο άρθρο αναφέρεται στον Πατέρα
Από το 2ο μέχρι το 7ο, τα άρθρα αναφέρονται στον Υιό
Το 8ο αναφέρεται στο Άγιο Πνεύμα.
Το 9ο άρθρο αναφέρεται στην Εκκλησία,
το 10ο στο Βάπτισμα, το
11ο στην Ανάσταση των νεκρών, και
το 12ο στην Δευτέρα Παρουσία. Το κείμενό του έχει ως εξής:
1. Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.
2. Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων• φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο.
3. Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.
4. Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα.
5. Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρα κατὰ τὰς Γραφάς.
6. Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.
7. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
8. Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς* ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν.
9. Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.
10. Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
11. Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.
12. Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
Ἀμήν.
* Στον συγκεκριμένο στίχο η Καθολική Εκκλησία δέχεται την προσθήκη της φράσης "και εκ του Υιού" (Filioque), η οποία χρησιμοποιήθηκε από μία τοπική Σύνοδο της Συριακής Εκκλησίας και αργότερα από την Σύνοδο του Τολέδο, και εγκρίθηκε από την Καρλομάγνεια Σύνοδο του Άαχεν το 809 μ.Χ.. Η προσθήκη αυτή καταδικάστηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία στην 4η Σύνοδο Κωνσταντινουπόλεως (879-880 μ.Χ.) (κατ' άλλους Ογδόη Οικουμενική Σύνοδο), με τη σύμφωνη γνώμη του Πάπα Ρώμης Ιωάννη Η΄ και αποτελεί σημείο διαφωνίας ανάμεσα στις δύο Εκκλησίες. (Βλ. λήμμα Filioque).
Απόδοση στη νέα ελληνική
1. Πιστεύω σε ένα Θεό που είναι Πατέρας και Παντοκράτορας, που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, όλα όσα βλέπουμε κι όσα είναι αόρατα σε μας.
2. (Πιστεύω) Και σε ένα Κύριο τον Ιησού Χριστό, τον μονάκριβο Υιό του Θεού, που γεννήθηκε από τον Πατέρα πριν από όλους τους αιώνες. Είναι φως που προήλθε από φως, είναι Θεός αληθινός που γεννήθηκε και δεν δημιουργήθηκε, είναι από την ίδια ουσία με τον Πατέρα, και μέσω αυτού έγιναν τα πάντα.
3. Για μας τους ανθρώπους και για τη σωτηρία μας κατέβηκε από τους ουρανούς και πήρε τη δική μας σάρκα από το Άγιο Πνεύμα και την Παρθένο Μαρία, και έγινε άνθρωπος.
4. Σταυρώθηκε για μας όταν ήταν ηγεμόνας ο Πόντιος Πιλάτος, και έπαθε, και τάφηκε.
5. Την τρίτη ημέρα μετά το θάνατό του αναστήθηκε από τους νεκρούς σύμφωνα με τις Γραφές.
6. Και ανέβηκε στον ουρανό και κάθισε στα δεξιά του Πατέρα.
7. Και θα έρθει πάλι με δόξα να κρίνει ζωντανούς και νεκρούς, και δεν θα υπάρξει τέλος στη βασιλεία Του.
8. (Πιστεύω) Και στο Πνεύμα το Άγιο, το Κύριο, το ζωοποιό, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, που προσκυνείται και δοξάζεται μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό, το οποίο μίλησε μέσω των προφητών.
9. (Πιστεύω και) Σε μία, άγια, καθολική και αποστολική Εκκλησία.
10. Ομολογώ ένα βάπτισμα με το οποίο επιτυγχάνεται άφεση αμαρτιών.
11. Προσδοκώ την ανάσταση των νεκρών.
12. Και τη ζωή στη μέλλουσα αιωνιότητα.
Στην Ελλάδα ως γνωστών ότι δηλώσεις είσαι. Πόλυ είναι αυτή που δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Δυστυχώς μόνο ένας μπορεί να κρίνοι ποιος είναι και ποιος δεν είναι. ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ.
Παραθέτουμε λιπών το σύμβολο τις πίστης που πρέπει να έχουν ΌΛΟΙ οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι μαζί με την εξήγηση(της Ελληνικής εκκλησίας).
Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.
Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή,
τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων.
Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα,
ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο.
Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών,
και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου, και Μαρίας της Παρθένου, και ενανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα, και ταφέντα.
Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς.
Και ανελθόνται εις τους ουρανούς, και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός.
Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος.
Και εις το Πνεύμα το Αγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν,
το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον,
το λαλήσαν διά των Προφητών.
Εις Μίαν, Αγία, Καθολικήν, και Αποστολικήν Εκκλησίαν.
Ομολογώ έν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.
Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών, και ζωήν του μέλλοντος αιώνος.
Πρόκειται για το Σύμβολο της Πίστεως, ή αλλιώς "Πιστεύω", που έχει επικρατήσει και το λέμε κυρίως στο μυστήριο του Βαπτίσματος αλλά και στις άλλες ακολουθίες. Αποτελείται από 12 άρθρα (στίχους). Τα 7 πρώτα έγιναν στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. Τα υπόλοιπα 5 προστέθηκαν στη Β΄ Οικουμενική Σύνοδο το 381 μ.Χ. Η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος που έγινε στην Έφεσο το 431 μ.Χ. επιβεβαίωσε την μορφή που είχε το "Σύμβολο της Πίστεως" το 381 μ.Χ. και διευκρίνισε ότι δεν θα γίνονταν άλλες αλλαγές και προσθήκες, και δεν θα υιοθετούνταν άλλα Σύμβολα.
Στα 9 πρώτα άρθρα του Συμβόλου αυτού κυριαρχεί το ρήμα "πιστεύω", στο 10ο το ρήμα "ομολογώ" και στα άρθρα 11 και 12 το ρήμα "Προσδοκώ".
Το 1ο άρθρο αναφέρεται στον Πατέρα
Από το 2ο μέχρι το 7ο, τα άρθρα αναφέρονται στον Υιό
Το 8ο αναφέρεται στο Άγιο Πνεύμα.
Το 9ο άρθρο αναφέρεται στην Εκκλησία,
το 10ο στο Βάπτισμα, το
11ο στην Ανάσταση των νεκρών, και
το 12ο στην Δευτέρα Παρουσία. Το κείμενό του έχει ως εξής:
1. Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.
2. Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων• φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο.
3. Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.
4. Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα.
5. Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρα κατὰ τὰς Γραφάς.
6. Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.
7. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
8. Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς* ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν.
9. Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.
10. Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
11. Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.
12. Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
Ἀμήν.
* Στον συγκεκριμένο στίχο η Καθολική Εκκλησία δέχεται την προσθήκη της φράσης "και εκ του Υιού" (Filioque), η οποία χρησιμοποιήθηκε από μία τοπική Σύνοδο της Συριακής Εκκλησίας και αργότερα από την Σύνοδο του Τολέδο, και εγκρίθηκε από την Καρλομάγνεια Σύνοδο του Άαχεν το 809 μ.Χ.. Η προσθήκη αυτή καταδικάστηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία στην 4η Σύνοδο Κωνσταντινουπόλεως (879-880 μ.Χ.) (κατ' άλλους Ογδόη Οικουμενική Σύνοδο), με τη σύμφωνη γνώμη του Πάπα Ρώμης Ιωάννη Η΄ και αποτελεί σημείο διαφωνίας ανάμεσα στις δύο Εκκλησίες. (Βλ. λήμμα Filioque).
Απόδοση στη νέα ελληνική
1. Πιστεύω σε ένα Θεό που είναι Πατέρας και Παντοκράτορας, που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, όλα όσα βλέπουμε κι όσα είναι αόρατα σε μας.
2. (Πιστεύω) Και σε ένα Κύριο τον Ιησού Χριστό, τον μονάκριβο Υιό του Θεού, που γεννήθηκε από τον Πατέρα πριν από όλους τους αιώνες. Είναι φως που προήλθε από φως, είναι Θεός αληθινός που γεννήθηκε και δεν δημιουργήθηκε, είναι από την ίδια ουσία με τον Πατέρα, και μέσω αυτού έγιναν τα πάντα.
3. Για μας τους ανθρώπους και για τη σωτηρία μας κατέβηκε από τους ουρανούς και πήρε τη δική μας σάρκα από το Άγιο Πνεύμα και την Παρθένο Μαρία, και έγινε άνθρωπος.
4. Σταυρώθηκε για μας όταν ήταν ηγεμόνας ο Πόντιος Πιλάτος, και έπαθε, και τάφηκε.
5. Την τρίτη ημέρα μετά το θάνατό του αναστήθηκε από τους νεκρούς σύμφωνα με τις Γραφές.
6. Και ανέβηκε στον ουρανό και κάθισε στα δεξιά του Πατέρα.
7. Και θα έρθει πάλι με δόξα να κρίνει ζωντανούς και νεκρούς, και δεν θα υπάρξει τέλος στη βασιλεία Του.
8. (Πιστεύω) Και στο Πνεύμα το Άγιο, το Κύριο, το ζωοποιό, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, που προσκυνείται και δοξάζεται μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό, το οποίο μίλησε μέσω των προφητών.
9. (Πιστεύω και) Σε μία, άγια, καθολική και αποστολική Εκκλησία.
10. Ομολογώ ένα βάπτισμα με το οποίο επιτυγχάνεται άφεση αμαρτιών.
11. Προσδοκώ την ανάσταση των νεκρών.
12. Και τη ζωή στη μέλλουσα αιωνιότητα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Email me
0 comments:
Post a Comment